Τους Ευεργέτες μας

Απονομή ενθύμιου δώρου ως ένδειξη ελάχιστης εκτίμησης προς τον διαχρονικό ευεργέτη της Αθηένου Νίκο Μουγιάρη.

Ο Νίκος Μουγιάρης είναι ένας άξιος Αθηενίτης, ο οποίος τιμά τη γενέτειρά του ποικιλοτρόπως και στηρίζει την Αθηένου ακατάπαυστα. Ως ένδειξη ελάχιστης εκτίμησης και ευγνωμοσύνης απονεμήθηκε ενθύμιο δώρο στον διαχρονικό αυτό ευεργέτη. Η στήριξή του συνεχίζεται σταθερά, ωθούμενος πάντοτε από την γνήσια του αγάπη και το ενδιαφερον του για το καλό και την πρόοδο αυτού του τόπου. Οι γενναιόδωρες προσφορές του Νίκου Μουγιάρη είναι αναρίθμητες.

Ο Νίκος Μουγιάρης γεννήθηκε στις 28/02/1945 στην Αθηένου και μόλις 19 ετών μετανάστευσε στην Αμερική, τον Απρίλιο του 1964. Οι αγώνες του δύσκολοι για να ζήσει, να σπουδάσει, να εργαστεί. Παρόλ’ αυτά, δραστήριος, έξυπνος και ανυπότακτος στις δυσκολίες, κατάφερε να διαπρέψει επαγγελματικά στήνοντας μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες καλλυντικών στην Αμερική. Οι ποικίλες και πάμπολλες επαγγελματικές του υποχρεώσεις δεν τον κράτησαν ποτέ μακριά από τον τόπο του.

Από το 1983 που ανέπτυξε σοβαρή εθνική και φιλανθρωπική δράση τόσο στην Αμερική, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, για την Αθηένου, ο Νίκος Μουγιάρης στέκεται αθόρυβος συμπαραστάτης. Εκ βάθους καρδιάς ευχαριστίες για τις συνεχείς ετήσιες οικονομικές του προσφορές στο φιλανθρωπικό έργο των προγραμμάτων του Συμβουλίου Κοινωνικής Ευημερίας, για την ανέγερση και τον εξοπλισμό του παιδοβρεφοκομικού μας σταθμού Γεώργιου και Ελένης Διγενή (Τταντή), για την σημαντικότατη οικονομική του συμβολή για την ανέγερση της Νέας Δημοτικής Στέγης Ενηλίκων αλλά και για τις λειτουργικές της δαπάνες.

Ευχές μας για κάθε επιτυχία στους συνεχείς αγώνες του, τόσο εθνικά, κοινωνικά, αλλά και επαγγελματικά. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ για την συμβολή του στην ευημερία και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των Αθηενιτών από τις χορηγίες και το έργο του.

ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΓΙΑΡΗΣ

Ο Νίκος Μουγιάρης γεννήθηκε στην Αθηένου στις 28 Φεβρουαρίου 1945. Γονείς του ήταν ο Φίλιππος Αποστόλου Μουγιάρης και η Θεοδούλα Κυριάκου Σιακού. Αδέλφια του ήταν ο Απόστολος, ο Κυριάκος, η Tασούλα και ο Γιώργος. Νυμφεύθηκε την εκλεκτή της καρδιάς του Κάρολ και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Αλέξη και την Αριάνα. Για την ανατροφή του σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι θείοι του, Γεώργιος Διγενή (Ταντή) και Ελένη Μουγιάρη.

Ο Νίκος, με την οικονομική στήριξη του θείου του, φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο στη Λευκωσία, αποφοιτώντας το 1963. Το μάθημα που αγάπησε ήταν η χημεία, η επιστήμη που έμελλε να σπουδάσει στην Αμερική. Στο Πανεπιστήμιο Saint John στη Νέα Υόρκη και στο Rutgers University στο New Jersey ολοκλήρωσε με υποτροφίες τις πτυχιακές και μεταπτυχιακές του σπουδές.

Από μικρός δεν φοβόταν τη δουλειά, έτσι και στην Αμερική με το τέλος των σπουδών του άσκησε διάφορα επαγγέλματα, μέχρι τη δημιουργία της δικής του βιομηχανίας καλλυντικών. Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 του ανέτρεψε τα σχέδιά του για επιστροφή στην πατρίδα του. Έτσι, το 1975 με δάνειο 6000 δολάρια από τον αδελφό του Απόστολο, ίδρυσε τη βιομηχανία παραγωγής καλλυντικών «MANA PRODUCTS LTD». Οι αγοραστές ξεχώρισαν τη MANA για την ποιότητα των καλλυντικών που έφτιαχνε, με αποτέλεσμα να αυξάνονται συνεχώς οι παραγγελίες. Η MANA PRODUCTS LTD σήμερα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες βιομηχανίες καλλυντικών στην Αμερική και σ’ όλο τον κόσμο, η οποία προμηθεύει με καλλυντικά επώνυμες εταιρείες, ενώ παράλληλα εργοδοτεί εκατοντάδες υπαλλήλους.

Το επιχειρηματικό μυαλό του Νίκου αποτελούσε ένα από τα πολλά χαρίσματα που τον χαρακτήριζαν, για να προστεθούν το φιλανθρωπικό του πνεύμα και η αγάπη του για τον Ελληνισμό. Ο Νίκος πίστευε ότι ο άνθρωπος οφείλει να βοηθά τον συνάνθρωπό του. Από το 1983, κάθε χρόνο διέθετε μεγάλα χρηματικά ποσά τόσο για φιλανθρωπικούς σκοπούς όσο και για εθνικούς. Υπήρξε ο μεγαλύτερος ευεργέτης της γενέτειράς του Αθηένου και πολλών άλλων οργανισμών στην Κύπρο, την Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Μόνο μερικά παραδείγματα είναι η γενναιόδωρη προσφορά του προς το γηροκομείο και ακολούθως τη Στέγη Ενηλίκων Αθηένου, τον Παιδοκομικό και Βρεφοκομικό Σταθμό Αθηένου, την Αρχαιολογική Αποστολή Αθηένου, που από το 1990 διεξάγει ανασκαφές και έρευνα στον χώρο Μάλλουρα, με επικεφαλής τον Αθηενίτη Αρχαιολόγο Μιχάλη Τουμάζου. Στην Ελλάδα στήριξε τα Παιδικά Χωριά SOS και το ορφανοτροφείο Paradise 4 Kids. Επίσης το Malaika Foundation στην Αφρική. Στην Αμερική στήριξε πολλούς άπορους φοιτητές, ενίσχυσε οικονομικά ελληνικά σχολεία, ενώ στο Rutgers University δώρισε πολλές χιλιάδες για τη λειτουργία της έδρας «Οδυσσέας Ελύτης».

Το πάθος του, όπως ο ίδιος δήλωνε, ήταν πώς θα επιβιώσει και θα μεγαλουργήσει ο Ελληνισμός. Ως ομογενής Έλληνας Κύπριος με όραμα, ενέργεια και οικονομική στήριξη δούλεψε πολύ, για να συνενώσει τους Έλληνες της διασποράς, με σκοπό τον κοινό αγώνα υπέρ των συμφερόντων της Κύπρου και της Ελλάδας. Από το 1983 μετείχε ενεργά στην οργάνωση Justice Committee for Cyprus και στην Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Κυπριακού Αγώνα (ΠΣΕΚΑ). Ο Νίκος, μαζί με άλλα στελέχη του Justice Committee for Cyprus, συνεργαζόταν επίσης με το ελληνικό λόμπι. Απώτερος σκοπός των προσπαθειών όλων ήταν να διατηρούν επαφές με πολιτικά πρόσωπα της Αμερικής, παροτρύνοντάς τους να τηρούν ευνοϊκή στάση σε θέματα που αφορούν τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας. Αποκορύφωμα των προσπαθειών του ήταν η ίδρυση από τον ίδιο, του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας, Hellenic American Leadership Council (HALC), στα πρότυπα του Εβραϊκού American Jewish Committee.

Τον Ιούλιο 2018 ο Δήμος Αθηένου διοργάνωσε μια λιτή εκδήλωση και ταυτόχρονα πλούσια σε αγάπη και εκτίμηση προς το πρόσωπό του, τιμώντας τον μεγάλο του ευεργέτη. Για τα χαρίσματα του Νίκου μίλησαν ο Δήμαρχος Αθηένου κύριος Κυριάκος Καρεκλάς και ο καθηγητής Φίλιππος Πατσαλής: επιτυχημένος επιχειρηματίας, καινοτόμος, οραματιστής, ευπατρίδης, φιλάνθρωπος. Ένα τεράστιο ευχαριστώ εξέφρασε η γενέτειρά του Αθηένου προς τον Νίκο Μουγιάρη, τιμώντας τον με το Χρυσό Κλειδί της Πόλης Αθηένου. Ο Δήμαρχος ανήγγειλε την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου:

α. Την κατασκευή από τον Δήμο ενός μεταλλίου, που θα φέρει το όνομα «ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΓΙΑΡΗ» και θα προσφέρεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε διαπρέποντα άτομα.

β. Η Αμφιθεατρική Αίθουσα που σχεδιάζεται να ανεγερθεί στον χώρο του Δημοτικού Σχολείου Αθηένου, ικανοποιώντας τις ανάγκες των πολυάριθμων πολιτιστικών εκδηλώσεων όλων των οργανωμένων φορέων, θα ονομαστεί «ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΓΙΑΡΗ».

γ. Ο κύριος δρόμος νότια της Αθηένου, ο οποίος συνδέει τους δύο κυκλοφοριακούς κόμβους, θα ονομασθεί «ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΓΙΑΡΗ».

Ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο, τα οργανωμένα σύνολα και οι απανταχού Αθηενίτες εκφράζουν βαθιά και ειλικρινή εκτίμηση στον Νίκο Μουγιάρη και στην οικογένειά του.

Καλό Παράδεισο Νίκο.

Μοναχός Καλλίνικος Σταυροβουνιώτης

Ο μοναχός Καλλίνικος, κατά κόσμο Κώστας Πέτρου Μαμμούς, γεννήθηκε στην Αθηένου στις 11 Νοεμβρίου 1920. Γονείς του ήταν οι Πέτρος και Φλωρεντία Μαμμούς.

Νεαρός σε ηλικία βοηθούσε τους γονείς του στο τυροκομείο και στις άλλες οικογενειακές ασχολίες. Από πολύ μικρός έδειξε μοναστικές τάσεις και σε ηλικία 21 ετών αποφασίζει και μεταβαίνει στην Ιερά Μονή Σταυροβουνίου, όπου μένει και γίνεται ο μοναχός Καλλίνικος Σταυροβουνιώτης, ακολουθώντας τους αυστηρούς μοναστικούς κανονισμούς. Νεαρός μοναχός, με μεράκι και θεϊκό χάρισμα, ξεκίνησε μια σταδιοδρομία που θα τον ανέβαζε στα πιο ψηλά σκαλοπάτια της σύγχρονης αγιογραφίας.

Το 1943, σε ηλικία 23 ετών, γίνεται δεκτός στο Σταυροβούνι ως μαθητευόμενος αγιογράφος κοντά στους ιερομόναχους Μελέτιο και τους αδερφούς πατέρες Διονύσιο και Στέφανο.

Τρία χρόνια αργότερα, ως ανήσυχο πνεύμα, αναζητώντας διαρκώς το τέλειο, άρχισε να μεταβαίνει κατά στάδια στο Άγιο Όρος, όπου μαθήτευσε για 2 μήνες, μέχρι τον θάνατό του, κοντά στον καλύτερο αγιογράφο του Αγίου Όρους Ιωαννίκιο Μαυρόπουλο, που προερχόταν από τον αγιογραφικό οίκο των Ιωασαφαίων, συλλέγοντας τα μυστικά της αγιογραφίας που ακολούθησε ζωγραφίζοντας με λαδομπογιά μέχρι το 1960.

Στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955 – 1959, μυημένος στην οργάνωση ΕΟΚΑ, συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για 3 χρόνια. Στη φυλακή αξιοποίησε τον χρόνο του αγιογραφώντας. Εκεί ζωγράφισε και τελειοποίησε τις 35 σημαντικότερές του εικόνες με λαδομπογιά. Μερικές απ’ αυτές κοσμούν σήμερα το Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο Αθηένου.

Με την ανεξαρτησία της Κύπρου και μετά από παρότρυνση και οικονομική βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’, στράφηκε προς τη βυζαντινή αγιογραφία. Μαθήτευσε κοντά στον φημισμένο λογοτέχνη και εξαίρετο αγιογράφο Φώτη Κόντογλου στην Αθήνα. Εκεί μυήθηκε στην αυθεντική βυζαντινή τέχνη, πήρε τις βασικές θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις της βυζαντινής εικονογραφίας και υιοθέτησε την τεχνική του αυγού και την τεχνική του χρυσώματος των εικόνων με λεπτότατα φύλλα χρυσού 23 καρατίων.

Μετά τη μαθητεία του στον Φώτη Κόντογλου επιδόθηκε στην τοιχογραφία και αγιογράφησε πολλές εκκλησίες. Κάποια από τα δείγματα της εξαίρετης βυζαντινής τέχνης του σε τοιχογραφίες είναι η κόγχη του Ιερού της Εκκλησίας της Παναγίας Χρυσελεούσας στην Αθηένου, όπου εικονίζεται η «Πλατυτέρα», η σύνθεση «Λάβετε φάγετε» και οι μεγάλοι Ιεράρχες Βασίλειος, Ιωάννης και Χρυσόστομος. Επίσης, το μικρό συνοδικό της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, η εκκλησία του Αγίου Προκοπίου στο Μετόχι του Κύκκου και το καθολικό της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου.

Το ενδιαφέρον του πατέρα Καλλίνικου για την αγιογραφία τον ώθησε να ασχοληθεί με πολλές τεχνικές, όπως για παράδειγμα εκείνη των κηρόχυτων ή εγκαυστικών εικόνων, χρησιμοποιώντας στην ανάμειξη των χρωμάτων το κερί της μέλισσας.

Η μεγάλη αξία του ως αγιογράφου αναγνωρίζεται και πέρα από τα στενά όρια της Κύπρου.

Καταστάλαγμα των εμπειριών και των τεχνικών του στον τομέα της αγιογραφίας, είναι το βιβλίο του «Τεχνική της Αγιογραφίας» που εκδόθηκε το 1996, το οποίο αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο εγχειρίδιο για όσους ασχολούνται με την αγιογραφία.

Κοντά στον αείμνηστο Καλλίνικο μαθήτευσαν πάρα πολλοί. Εκείνος που έμεινε πολλά χρόνια κοντά του και συνέχισε όχι μόνο ως μαθητής του, αλλά και ως συνεργάτης, είναι ο Στέλιος Χρίστου από τον Κόρνο, ο οποίος συνεχίζει το έργο του αγιογράφου. Μαθητής του επίσης υπήρξε και ο Αθηενίτης αγιογράφος, αείμνηστος Άλκης Κεπόλας.

Ο πατέρας Καλλίνικος αναδείχτηκε και δίκαια θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της Αθηένου. Οι δωρεές του προς τη γενέτειρά του άρχισαν το 1986 με χρηματικά ποσά, με δωρεάν παραχώρηση βιβλίων, εκκλησιαστικών αντικείμενων, βυζαντινών εικόνων πολύ μεγάλης αξίας και με κληροδοτήματα.

Ενδεικτικά αναφέρονται οι δωρεές του προς την Κλεάνθειο Στέγη Ενηλίκων, η κάλυψη της δαπάνης για την ανέγερση και την αγιογράφηση της Εκκλησίας του Αγίου Λαζάρου μέσα στο Κοιμητήριο Αθηένου, η παραχώρηση γης για την ανέγερση του Δημοτικού Μεγάρου, που προς τιμή του ονομάστηκε Καλλινίκειο Δημοτικό Μέγαρο και η ίδρυση των τριών Ιδρυμάτων «Κώστα Πέτρου Μαμμούς (Καλλίνικου Μοναχού)», «Καλλίνικου Μοναχού» και «Καλλίνικου Σταυροβουνιώτη», με σεβαστή περιουσία προς όφελος της Αθηένου.

Οι ανεκτίμητης αξίας εικόνες του, που αποτελούν περιουσία του Ιδρύματος «Καλλίνικου Μοναχού», κοσμούν το Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο Αθηένου που στεγάζεται στο Καλλινίκειο Δημοτικό Μέγαρο. Το Δημοτικό Μέγαρο Αθηένου φέρει το όνομα του αείμνηστου Καλλίνικου, αφού με δωρεά του ιδρύματος «Καλλίνικου Μοναχού» αγοράστηκε το ένα από τα δύο οικόπεδα στα οποία κτίστηκε το Δημοτικό Μέγαρο και το Καλλινίκειο Δημοτικό Μουσείο Αθηένου.

Ο Δήμος Αθηένου σε ένδειξη αγάπης και εκτίμησης προς τον πατέρα Καλλίνικο, το 2004 τον ανακήρυξε «Μέγα Ευεργέτη» και τον τίμησε με το χρυσό μετάλλιο, που αποτελεί την ανώτατη τιμητική διάκριση του Δήμου Αθηένου.

Ο πατέρας Καλλίνικος κοιμήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2011 σε ηλικία 90 χρονών και η ταφή του έγινε στο Κοιμητήριο Αθηένου.